میلگرد بستر چیست؟

میلگرد بستر (Bed joint Reinforcement)

میلگرد بستر المانی فولادی است که در بند بستر دیوار قرار میگیرد. اگرچه میلگرد بستر میتواند یک میلگرد آجدار معمولی باشد، لیکن معمولا میلگردهای بستر به دو صورت ساده و یا آجدار می‌باشند که توسط یک مفتول میانی به هم متصل هستند.

میلگرد بستر از یک جفت مفتول طولی تغییر شکل یافته، که مفتول های عرضی به صورت نردبانی یا خرپایی (تصویر شماره 3) به آن جوش شده اند، تشکیل شده و در ابعاد مناسب برای قرارگیری در درزهای ملات بین ردیف های واحد بنایی نصب می‌شود.

در این تعریف به صراحت از جنس فولاد زنگ نزن یا استنلس استیل نام برده است. این مطلب نشان می‌دهد که برای ساخت میلگرد بستر می‌بایست بحث رطوبت ملات ساختمان و امکان زنگ زدگی میلگرد در ملات بستر به کار رفته را حتما در نظر گرفت چرا که در غیر این صورت اگر میلگرد بستر زنگ بزند، نه تنها به مقاومت سازه کمکی نخواهد نمود بلکه خود عاملی برای از بین رفتن آن خواهد گردید. اما با توجه به در نظر گرفتن هزینه های ساختمان، استفاده از جنس فولاد زنگ نزن عملا گران تمام می‌شود. در این جا می توان از میلگرد های متداول فولادی استفاده نمود و برای جلوگیری از خسارات ناشی از زنگ زدگی، میلگرد بستر گالوانیزه تولید نموده و آن را در بنای ساختمان به کار گرفت. به این ترتیب امکان استفاده از میلگرد آجدار نیز میسر خواهد شد که به دلیل آجدار بودن امتیاژ برتری نیز برای به کارگیری در میان ملات ساختمان خواهد داشت.

کاربرد میلگرد بستر چیست؟

برای تولید میلگرد بستر از شیوه جوشکاری مقاومتی کمک گرفته می‌شود. در این روش از این محصول برای استحکام و مسلح نمودن سازه ها در برابر زلزله استفاده می‌گردد اصولاً سازه هایی که به صورت آجری یا سفالی ایجاد شوند مقاومت لازم در برابر زلزله را ندارد بر همین اساس باید به گونه ای مستحکم گردند که بتوانند فشارهای وارده از زلزله را تحمل نموده و دچار آسیب‌ های جدی نشوند. میلگرد بستر دقیقاً همان گزینه ای است که می‌تواند این ویژگی را به ارمغان آورد.

دیوارهای سفالی یا آجری، دیوارهای باربر، دیوارهای غیر باربر و غیره همگی می‌توانند بستری برای قرار گرفتن میلگرد باشند این محصولات بر اساس استانداردهای بین‌ المللی ASTM آمریکا ، در قطر ۴ میلی متر به صورت آج دار با پوشش گالوانیزه، در عرض های ۱۱ و ۵ سانتی متر تولید و روانه بازار می‌گردند. این سوال پیش می‌‌آید که چرا از شیوه های دیگر برای مستحکم سازی ساختمان گرفته نمی شود؟ باید بدانید که در سازه های آجری یا سازه های سفالی اشکالاتی وجود دارد که میزان مقاومت سازه تحت الشعاع قرار می‌گیرد حالا برای رفع این عیب از میلگردهای بستر کمک گرفته می‌شود. این میلگردها اصولا در میان دیواره ها تعبیه می‌شوند.

نکات کلیدی در اجرای میلگرد بستر

هرچه سبک زندگی بشر به سمت زندگی در آپارتمان ها در کلان شهر ها پیش می رود استقامت و استحکام دو المان دیوار و سقف ساختمان مطرح می‌شود. چنانچه بخواهیم به بررسی خساراتی که طی زمین لرزه به ساختمان ها وارد شده بپردازیم، خواهیم دریافت که بیشترین خسارات وارد شده طی خرابی دیوار و سقف ساختمان و به علت عدم استحکام و مقاومت لازم این دو المان بوده است. از همین رو مهندسین اقدام به مقاوم سازی این دو المان کرده اند. یکی از شیوه های مقرون به صرفه ای که پیشنهاد شده است اجرای میلگرد بستر می‌باشد.

مشخصات میلگرد بستر

میلگرد بستر به لحاظ جنس می تواند استینلس استیل و یا کربن استیل گالوانیزه باشد.

مینیمم قطر مفتول‌ ها چهار میلیمتر و ماکسیمم قطر مفتول‌ های برابر نصف ضخامت ملات بستر می‌باشد. باید دقت داشت که ضخامت ملات بستر نباید از شانزده میلیمتر بیشتر شود چرا که ماکزیمم قطر ممکن برای مفتول‌ها هشت میلیمتر است. البته، در بیشتر موارد ملات بستر ده میلیمتر بوده است و از مفتول‌ هایی با قطر چهار میلیمتر الی 5/4 میلیمتر استفاده شده است.

درباره‌ ی بلوک‌ های AAC با بند بستر نازک کمتر از 3 میلیمتر مقطع مفتول‌ های میلگرد بستر می‌‌تواند به شکل کتابی یا (مستطیلی) باشد. به این شکل مفتول کاملا در ملات بستر نازک دفن می‌شود.

فولادی که از آن برای ساخت مفتول ها استفاده می‌شود نیاز دارد که حداقل تنش تسلیم 450 مگاپاسکال و حداقل تنش نهایی 550 مگاپاسکال باشد.

نسبت تنش نهایی به تنش تسلیم نباید کمتر از2 /1 باشد. چنانچه که از مقدار بالا کمتر باشد، در صورت تایید مهندس محاسب،استفاده از آن به صورت نیمه تمام خواهد بود به شرطی که نسبت تنش نهایی به تنش تسلیم همواره از2 /1 کمتر باشد.

برای جلوگیری از خوردگی نیاز است که میلگردهای بستر به طور گالوانیزه تولید شده یا دارای پوشش اپوکسی باشند، چنانچه که بالعکس این قضیه باشد میلگردهای بستر باید از فولاد ضد زنگ ساخته و تولید شده باشند.

برای بهبود پیوستگی بین  میلگرد  و ملات، نیاز است که مفتول‌های طولی میلگرد بستر دارای پوشش سطحی آجدار باشند. مفتول میانی که دو مفتول طولی را به هم دیگر وصل می‌کند، می‌تواند به شکل ساده و دارای سطحی مسطح و صاف باشد.

روش های محاسبه میلگرد بستر

برای محاسبه میزان بکارگیری و استفاده از میلگرد بستر ، بر مبنای مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان دو روش وجود دارد

در این روش مجموعه سطوح مقاطع مفتولهای مورد استفاده معادل ۰٫۰۰۰۷سطح مقطع موثر دیوار می‌باشد.

به ازای حداکثر هر ۴۰ سانتی متر ارتفاع دیوار یک ردیف میلگرد بستر بکار می رود.

• روش محاسباتی
• روش تجویزی

مزیت های استفاده از میلگرد مقاومتی بستر

• به دوغاب بندی نیازی نیست.
• در برابر زلزله مستحکم است.
• مقاومت خوبی از خود نشان می‌دهد.
• دیوار های متقاطع به یکدیگر اتصال پیدا می‌کنند.
• موجب افزایش چشمگیر مقاومت دیوار می‌شود.
• مقاومت برشی داخل صفحه دیوار افزایش می‌یابد.
• فواید و جزئیات میلگرد بستر
• کنترل عرض و فاصله ترک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های حاصل از جمع‌ شدگی و تغییر شکل‌ های حرارتی
• بیشتر شدن استقامت و شکل پذیری خمش خارج از صفحه دیوار
• بیشتر شدن استقامت برشی درون صفحه دیوار
• بیشتر شدن انسجام دیوارها در حال زلزله و جلوگیری از ریزش بیرون از صفحه
• بهتر شدن شکل گیری دیوار
• به وجود آمدن اتصال مکانیکی برای نمای بنایی(آجری یا سنگی)
• عدم نیاز به استفاده از واحدهای بنایی با هندسه ویژه
• نیاز نداشتن به تزریق دوغاب
• نیاز نبودن به تغییر ساخت دیوار
• امکان تعبیه به شکل قائم در دیوار
• متصل کردن دیوارهای دو لایه به یکدیگر
• تامین تسهیلات مورد نیاز اطراف بازشوها
• طول وصله و طول کم به خاطر کوچک بودن قطر مفتول و ساختار شبکه ای میلگرد بستر
• ممکن بودن برقراری اتصال در دیوارهای متقاطع با استفاده از میلگرد بستر

برای مشاهده لیست تامین کنندگان این صنعت می توانید به وب سایت فولاد 24 مراجعه کنید. 

منبع گروه تامین محتوای فولاد 24