از عوامل کاهش شتاب در رشد تقاضای فولاد برای سال ۲۰۱۹ می‌توان به فضای نااطمینانی به دلیل تداوم تنش‌های تجاری و بی‌ثباتی واحد‌های پولی اشاره داشت. با این حال در برخی از کشورها نظیر کره‌جنوبی و ترکیه که در سال ۲۰۱۸ با رکود در این بخش مواجه بودند، پیش‌بینی می‌شود سال ۲۰۱۹ با بهبود رونق در بازار فولاد مواجه باشند. از سوی دیگر، سنگ‌آهن به‌عنوان فلزی حیاتی و وابسته به فولاد روند کاهش قیمت خود را در سال ۲۰۱۹ نیز ادامه خواهد داد.
بر اساس گزارشی که «سازمان جهانی فولاد» منتشر کرده است تقاضای جهانی برای فولاد در سال ۲۰۱۸ رشد ۹/ ۳ درصدی را نسبت به سال ۲۰۱۷ داشته است. این سازمان همچنین پیش‌بینی می‌کند که تقاضای جهانی برای فولاد در سال ۲۰۱۹ افزایش ۴/ ۱ درصدی نسبت به سال قبل میلادی را ثبت کند. در سال ۲۰۱۸ رشد تقاضا درصنعت فولاد با توجه به بهبود سرمایه‌گذاری در این بخش ادامه داشته است. انتظار می‌رود که رشد تقاضا برای فولاد در سال ۲۰۱۹ نیز همچنان مثبت باقی بماند. درحالی که بهبود تقاضا برای فولاد در سطح جهانی از سال ۲۰۱۷ به سال ۲۰۱۸ نیز سرایت کرد، اما ریسک‌ها در این بخش افزایش یافته‌است. افزایش شعله‌های جنگ تجاری و تغییرات و بی‌ثباتی واحد‌های پولی موجب افزایش بی‌ثباتی و نااطمینانی در این صنعت شده است. عادی‌سازی سیاست‌های پولی در آمریکا و اروپا می‌تواند بر واحد‌های پولی در اقتصاد‌های نوظهور نیز تاثیرگذار باشد.
بررسی وضعیت بازار فولاد ۲۰۱۹
در نیمه نخست سال ۲۰۱۸، تقاضای چین برای فولاد با وجود عوامل محرکی همچون بخش مسکن و اقتصاد جهانی تقویت شد. اگرچه اجرایی شدن اقداماتی در جهت متوازن‌سازی اقتصاد و مقررات سرسختانه محیط‌زیستی می‌تواند در سال ۲۰۱۹ موجب کاهش سرعت رشد تقاضا برای این سال شود. در سال جاری چین می‌تواند همزمان با ریسک‌های کاهشی و افزایشی مواجه شود. ریسک‌های کاهشی می‌تواند ناشی از اختلافات تجاری کنونی میان آمریکا و چین و رونق در حال کاهش اقتصاد جهانی ناشی شود. اگر دولت چین تصمیم به استفاده از عوامل انگیزشی و محرک بازار برای محدود ساختن رکود احتمالی در اقتصاد این کشور بگیرد درحالی که فضای اقتصادی در شرایط نابسامان قرار دارد، تقاضای فولاد در سال ۲۰۱۹ تقویت خواهد شد.
از سوی دیگر، انتظار می‌رود تقاضای فولاد در سال ۲۰۱۹ شرایط مطلوبی داشته باشد اما با رشد متوسطی روبه‌رو خواهد بود. تقاضای فولاد رشد یک درصدی را در سال ۲۰۱۸ در کشورهای درحال توسعه داشته است، اما این میزان در سال ۲۰۱۹ به ۲/ ۱ درصد افزایش خواهد یافت. تقاضای فولاد در آمریکا در سال ۲۰۱۷ رشد قابل‌توجهی داشت که افزایش استفاده توسط خریداران و سرمایه‌گذاری‌های تجاری که با مشوق‌های مالی تقویت شدند از عوامل این افزایش تقاضا بوده‌اند. با این حال انتظار می‌رود با توجه به رشد ملایم تولیدات صنعت خودرو و فعالیت‌های ساختمانی، رشد تقاضای فولاد در سال ۲۰۱۹ نیز با شیب ملایمی افزایش یابد. پیش‌بینی می‌شود که بخش تولید نیز با در اختیار داشتن ماشین آلات و تجهیزات لازم عملکرد مناسبی از خود ثبت کند.
همچنین انتظار می‌رود که بهبود گسترده تقاضا برای فولاد در اروپا به دلیل رشد تقاضای داخلی نیز تداوم یابد اگرچه شتاب آن کاهش خواهد یافت. با این حال انتظار می‌رود که در اروپا طی سال ۲۰۱۹ تقاضا در بخش خودرو نیز با کاهش مواجه شود. اگرچه بنیان‌های اقتصاد اروپا در سلامت به‌سر خواهد برد تقاضای فولاد در سال ۲۰۱۹ با کاهش شتاب مواجه خواهد بود که بخش عمده‌ای از این حالت در نتیجه ایجاد نااطمینانی به دلیل اختلافات تجاری است. در ژاپن اما تقاضا در صنعت فولاد همچنان باثبات خواهد بود که عوامل اصلی آن نیز درآمد بالای شرکت‌ها، تداوم سیاست‌های انبساطی پولی، تقاضا به‌دلیل المپیک آتی توکیو و نیاز روز‌افزون به سرمایه‌گذاری در بخش ماشین آلات هستند. صنعت فولاد که در کره‌جنوبی در سال ۲۰۱۸ با رکود مواجه شد انتظار می‌رود در سال ۲۰۱۹ نیز تنها با بهبود بسیار ناچیزی روبه‌رو شود.
در هند انتظار می‌رود که تقاضا برای فولاد به آمار بالاتری دست یابد. تقاضای فولاد نیز به دلیل بهبود سرمایه‌گذاری و برنامه‌های احداث زیرساخت‌ها حمایت خواهند شد. با این حال بدهی‌های شرکت‌ها لنگری بر چشم‌انداز سال ۲۰۱۹ خواهد بود. کند شدن فعالیت‌های ساختمانی و تغییرات ارزش سهام موجب رشد آهسته تقاضا در منطقه «آسه‌آن» در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ شده است، اما انتظار می‌رود که تقاضای فولاد برای سال ۲۰۱۹ شتاب رشد خود را بازیابد که برنامه‌های زیرساختی در سال ۲۰۱۹ و پس از آن، از مهم‌ترین محرک‌های آن است. ریسک‌هایی که در پیش‌روی این منطقه قرار دارد را می‌توان تنش‌ها تجاری میان آمریکا و چین، بی‌ثباتی واحد‌های پولی و بی ثباتی سیاسی دانست.
تقاضا برای فولاد در آسیای در حال توسعه به استثنای چین پیش‌بینی می‌شود که با رشد ۸/ ۶ درصدی در سال ۲۰۱۹ مواجه شود. در وصف اقتصاد‌های نوظهور و در حال توسعه نیز باید گفت که بهبود تقاضا کندتر از آن بوده است که بتواند شتاب بگیرد چراکه فضای نااطمینانی در بازار داخلی و خارجی فولاد ایجاد شده است. از دلایل اصلی کندی در رشد تقاضای فولاد می‌توان به اصلاحات ساختاری، آسیب‌پذیری بالای بازارهای مالی و فشار‌های احتمالی بر واحد‌های ارزی در نتیجه تنش‌ها در اقتصاد جهانی اشاره کرد.
در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس اصلاحات و تقویت بازار نفت موجب افزایش رشد تقاضا برای فولاد با شتاب کند خواهد شد. اگرچه چشم‌انداز بازار فولاد برای ایران به‌دلیل اعمال مجدد تحریم‌های آمریکا وضعیت مناسبی در سال ۲۰۱۹ نخواهد داشت. حتی با افزایش بهای جهانی نفت، پیش‌بینی می‌شود که رشد تقاضای فولاد در روسیه با شتاب ناچیزی همراه باشد. تقاضای فولاد در ترکیه نیز در سال ۲۰۱۸ و با توجه به بحران ارزی این کشور کاهش یافت که اقدامات دولت در راستای ایجاد ثبات مالی و بازگشت این کشور به رقابت بخش تولید انتظار می‌رود تا به بهبود بازار فولاد ترکیه کمک کند.
منبع:دنیای اقتصاد