معرفی شرکت فولاد خوزستان

عملیات زیرسازی و خرید و حمل تجهیزات این کارخانه از سال 1353 آغاز شد. اما شروع فعالیت آن در سال 1368 است. عمده محصولات این شرکت شامل: بیلت، اسلب و بلوم است.

4 سال پیش

شرکت فولاد خوزستان، با وسعت ۳/۸ کیلومتر مربع، در مجاورت شهر اهواز، در سال 1368 تاسیس‌شد. این شرکت اولین مجتمع تولید آهن و فولاد در کشور به روش احیاء مستقیم و کوره قوس الکتریکی و دومین قطب تولید فولاد خام در کشور و از بزرگترین عرضه کنندگان شمش فولاد است.

تاریخچه شرکت فولاد خوزستان:

عملیات زیرسازی و خرید و حمل تجهیزات این کارخانه از سال 1353 آغاز شد و با مشارکت بیش از هفتاد شرکت بین المللی خارجی و سی شرکت داخلی در قالب پیمانکار و ناظر و مشاور تا نیمه دوم سال دوم سال 1357 ادامه یافت، طرح ابتدایی آن شامل یک چرخه کامل تولید فولاد، ازسنگ آهن تا شمش بود. در طراحی اولیه، ابتدا پودر سنگ آهن به گندله تبدیل می‌شد و در واحدهای احیاء مستقیم با استفاده ازگازاحیا کننده حاصل از شکست گاز طبیعی، تصفیه شده و تبدیل به آهن اسفنجی می‌گردید.
سپس آهن اسفنجی حاصل از مرحله قبل وارد کوره‌های قوس الکتریکی می‌شد، تا پس از ذوب و پالایش، به روش ریخته‌گری مداوم در مقاطع بلوم و اسلب ریخته‌گری گردد. در این طرح پیش بینی شده بود تا از 2/53 میلیون تن آهن اسفنجی و بریکت تولید شده در واحدهای احیاء مستقیم، حدود 2 میلیون تن آن جهت مصرف در فولادسازی و مابقی برای فروش عرضه شود.

واحد های اصلی تولیدی شرکت فولاد خوزستان

واحد گندله سازی

این واحد از دو مدول گندله سازی، هر یک به ظرفیت اسمی ۳/۲میلیون تن گندله در سال تشکیل شده است. سالانه بالغ بر شش میلیون تن گندله سنگ آهن از پودر تغلیظ شده تولید می‌شود.

واحد احیای مستقیم

این واحد برای تبدیل گندله‌های سنگ آهن به آهن اسفنجی (آهن احیاء مستقیم)است. این واحد همچنین دارای سه واحد میدرکس، دو واحد زمزم۱ و زمزم۲ می‌باشند. گفتنی است که واحدهای زمزم، در واقع با تلاش کارشناسان داخلی، بومی شده واحد میدرکس هستند.

واحد ساخت فولاد

محصولات نهایی یعنی شمش فولادی (بلوم و بیلت) و تختال (اسلب) از آهن اسفنجی در این بخش تولید می‌شود. بخش فولادسازی از چهار کورهٔ پاتیلی، سه ماشین شش‌خطهٔ شمش، شش کورهٔ قوس الکتریکی، یک VD و دو ماشین دوخطهٔ ریخته‌گری تختال، و تاًسیسات جمع‌آوری غبار فولادسازی تشکیل شده است. وظیفه ماشین‌های ریخته‌گریاین است که، فولاد مذاب را به تختال و شمش تبدیل کنند. ظرفیت فعلی تولید سالیانهٔ این بخش ۲/۳ میلیون تن است، البته برنامه ای برای توسعهٔ ظرفیت تا ۵ میلیون تن در آینده وجود دارد.