این زلزله ۱۰ ریشتری اگر علاجی برای آن اندیشیده نشود، به سایر حلقه‌های زنجیره فولاد نیز سرایت خواهد کرد و حتی تبعات آن دامن سایر صنایع از جمله صنعت ساختمان را خواهد گرفت. زلزله‌ای که از آن حرف می‌زنیم کاهش بسیار شدید فاصله قیمتی میلگرد و شمش و رسیدن آن به ۲ تا ۳ درصد است که این فاصله حتی جبران هزینه‌های حمل مواد اولیه در صنعت نورد را نمی‌کند.»
متن کامل یادداشت جهاندار شکری مدیرعامل ذوب آهن بیستون به شرح زیر است:
صنعت نورد مقاطع طویل فولادی کشور در حال حاضر با بحرانی روبرو است که می‌توان آن را به یک زلزله ۱۰ ریشتری تشبیه کرد. این زلزله ۱۰ ریشتری اگر علاجی برای آن اندیشیده نشود، به سایر حلقه‌های زنجیره فولاد نیز سرایت خواهد کرد و حتی تبعات آن دامن سایر صنایع از جمله صنعت ساختمان را خواهد گرفت. زلزله‌ای که از آن حرف می‌زنیم کاهش بسیار شدید فاصله قیمتی میلگرد و شمش و رسیدن آن به ۲ تا ۳ درصد است که این فاصله حتی جبران هزینه‌های حمل مواد اولیه در صنعت نورد را نمی‌کند.
در کشور ما سرمایه‌گذاری زیادی در بخش نورد صورت گرفته است و مشاغل زیادی نیز در این بخش ایجاد شده است. متأسفانه کاهش شدید فاصله قیمتی میلگرد و شمش باعث زیان‌ده شدن صنعت نورد کشور شده و این بحران در فاز نخست، نیروی کار شاغل در صنعت نورد را تهدید می‌کند.
در نتیجه این زلزله ۱۰ ریشتری، حلقه نورد زنجیره فولاد در یک «وضعیت اورژانسی» قرار گرفته و نیاز به کمک و حمایت دارد. کاهش شدید فاصله قیمتی میلگرد و شمش، در حالی که قیمت حامل‌های انرژی صنعت فولاد، افزایش چشمگیری داشته است، فشار بی‌سابقه‌ای به نوردکاران وارد کرده است و امروز باید به مسائل صنعت نورد، از منظر ملی‌گرایی نگریسته شود.
متأسفانه همزمان با زیان‌ده شدن صنعت نورد کشور، کشورهای همسایه ما نیز تعرفه‌های بسیار سنگینی بر صادرات مقاطع طویل فولادی وضع کرده‌اند که این تعرفه در مواردی، نظیر عراق، بیش از ۱۰۰ دلار به ازای هر تن است. رویکرد وضع تعرفه بر واردات محصولات ایرانی، خصوصاً میلگرد، یک رویکرد ضدایرانی و بخشی از کمپین فشار بر ایران است که در سالیان اخیر شاهد آن بوده‌ایم. این وضعیت، حمایت از صنعت نورد مقاطع طویل فولادی را بیش از پیش ضروری ساخته است.
قیمت فولاد میانی و محصولات فولادی در بازارهای جهانی در ماه‌های اخیر افزایش قابل توجهی داشته و این روند، افزایش قیمت محصولات فولادی در داخل کشور را اجتناب‌ناپذیر ساخته است. وقتی قیمت محصولات فولادی در بازارهای بین‌المللی افزایش می‌یابد، نمی‌توان توقع کاهش قیمت‌ها در بازار داخلی را داشت. از سوی دیگر، مسأله تقاضای واقعی مصرفی برای میلگرد در بازار داخلی چندان به قیمت آن ربط ندارد و حتی با کاهش قیمت نیز نمی‌توان انتظار بهبود قابل توجه تقاضا را داشت. در واقع، تحت هر شرایطی باید مکانیزم عرضه و تقاضا را محترم شمرد و به سازوکار بازار اجازه فعالیت داد.
یکی از راه‌های حمایت از صنعت نورد مقاطع طویل فولادی این است که به نوردکاران به‌اندازه‌ای که محصولات طویل فولادی صادر می‌کنند، شمش با قیمت یارانه‌ای تعلق گیرد. مبنای این کار، تعرفه‌ای است که کشورهای همسایه به‌صورت ناعادلانه بر مقاطع طویل واردشده از ایران وضع کرده‌اند. حتی می‌توان یک تابلوی معاملاتی برای ارائه این شمش یارانه‌ای راه‌اندازی کرد. در مقابل، واحدهای ذوب فولاد که شمش با قیمت یارانه‌ای به نوردکاران صادرکننده ارائه می‌کنند نیز می‌توانند از قیمت‌های یارانه‌ای در بالادستِ خود برای آهن اسفنجی، گندله، کنسانتره و سنگ آهن بهره‌مند شوند. با این راه‌حل، شاهد فعالیت مولد و سازنده تمام حلقه‌های زنجیره فولاد خواهیم بود./معدن24