تحلیل فولاد 24 از بازار سهام
با توجه به تحلیل‌ها، نسبت قیمت به سود (P/E) در محدوده ۴.۵ تا ۸ واحد بوده و در حال حاضر به تعادلی آینده‌نگر در محدوده ۴.۵ واحد تقریباً محدود شده است. این در حالی است که در طول ۱۵ سال گذشته، این نسبت در محدوده ۵ تا ۸ واحد قرار داشته است. این نشان می‌دهد که ارزش سهام شرکت‌های بازار به حدی ارزشمند شده است که در کمترین مقدار تاریخی خود قرار دارد.
اما از سوی دیگر، با توجه به افزایش نرخ خوراک گاز و نرخ صرف ریسک، بازار سرمایه از سایر بازارها جدا شده است. این امر منجر به جاماندگی بورس از سایر بازارها شده و تصمیم‌هایی مانند تجدید ارزیابی دارایی شرکت‌ها و لغو عرضه اولیه‌ها بی‌نتیجه مانده است.
در این بستر، اقتصاددانان و فعالان بازار معتقدند که ثبات در تصمیم‌گیری و پیش‌بینی‌پذیری بازار سرمایه می‌تواند به بازگشت اعتماد به بازار کمک کند. بنابراین، بررسی وضعیت بازار سهام و انعکاس آن بر سایر بخش‌های اقتصادی از اهمیت بالایی برخوردار است.
توجه دولت به صنایع بورسی
در چارچوب بیستمین نشست خبری دولت، تأکید شده است که صنایع بورسی از جمله اولویت‌های مهم برای دولت محسوب می‌شوند. اقدامات انجام‌شده در زمینه‌هایی مانند شرکت‌های پالایشی و پتروشیمی، به منظور افزایش پیش‌بینی‌پذیری در بازار سرمایه اتخاذ شده است.
به عنوان مثال، تصمیماتی گرفته شده است که شرکت‌های پتروشیمی در سال‌های آینده به صورت محدود و منظم قیمت‌گذاری کنند، تا شرایط پیش‌بینی‌پذیرتری برای سرمایه‌گذاران و صنایع بورسی ایجاد شود.
تحلیل توسط کارشناسان بازار سرمایه
نگرانی‌ها و نقدهایی از سوی کارشناسان بازار سرمایه نیز مطرح شده است. آنها معتقدند که سیاست‌های اخیر در پی تأمین کسری بودجه باعث ایجاد چالش‌های زیادی برای سرمایه‌گذاران شده است. همچنین، رکود تحمیلی در بازارهای مالی با وجود حمایت‌های مصنوعی، موجب خروج فعالیت‌های اقتصادی از ریل اصلی خود شده است و بازار را به سمت افت سرمایه‌گذاری کشانده است.
با توجه به این شرایط، کارشناسان به دولت توصیه می‌کنند که سیاست‌های خود را به گونه‌ای تنظیم کند که تولید صرفه اقتصادی داشته باشد و بهبود محیط کسب‌وکار و ساختارهای اقتصادی را تأمین کند. آنه
تأثیرات تجدید ارزیابی و انتشار گواهی‌های سپرده ۳۰ درصدی بر بازار سرمایه
با ورود به دورانی که فعالیت‌های پتروشیمی‌محور از مدار سودآوری خارج می‌شود و سرمایه‌گذاری در تولید به چالشی پرپیچ‌وخم تبدیل می‌شود، نگرانی‌ها درباره تأثیرات این تغییرات بر بازار سرمایه به اوج خود رسیده است. این تحولات می‌تواند تأثیرات منفی جدی بر اقتصاد کشور و بازار سرمایه داشته باشد.
در واقع، سیاست‌های نامناسب و دخالت‌های زیاد در بازار سرمایه، علاوه بر اینکه سرمایه‌گذاری در صنایع پالایشگاهی را غیرصرفه‌ای می‌کند، بازار سرمایه را نیز به خطر می‌اندازد. به همین دلیل، اهمیت ثبات در سیاست‌گذاری‌ها و پیش‌بینی‌پذیری آنها در این شرایط واضح‌تر از هر زمان دیگری است.
به عنوان مثال، تجدید ارزیابی دارایی شرکت‌ها با توجه به شرایط تورمی، ضروری به نظر می‌رسد. این اقدام می‌تواند به شرکت‌ها کمک کند تا وضعیت واقعی خود را شناسایی کنند و از سیاست‌های ضد منافع جلوگیری کنند.
معضل تورم، تأثیرات آن بر بازار سرمایه
اما تنها تجدید ارزیابی دارایی‌ها کافی نیست؛ انتشار گواهی‌های سپرده ۳۰ درصدی نیز به دلیل وجود مشکلات تورمی در کشور به طور جدی باید مورد توجه قرار گیرد. زیرا در صورت عدم رسیدن به راه‌حل‌های مناسب برای معضل تورم، تأثیرات آن بر بازار سرمایه قابل تخمین نیست.
بنابراین، دولت نیاز دارد تا به مکانیزم‌های طبیعی بازار سرمایه احترام بگذارد و از دخالت‌های نامناسب خود در این بازار پرهیز کند. تنها با ایجاد ثبات و پیش‌بینی‌پذیری در سیاست‌های اقتصادی، می‌توان به ایجاد انگیزه برای سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه امیدوار بود.
در نتیجه، مسئولان اقتصادی باید با اخذ تصمیمات موضوعی و هدفمند، به پیش‌بینی‌پذیری اقتصادی کمک کنند و از تأثیرات منفی دخالت‌های غیرضروری در بازار سرمایه جلوگیری کنند.