محمدرضابهرامن، رئیس خانه معدن ایران تفاهم موجود را اقدامی برد- برد برای طرفین دانست و با اشاره به اینکه تعامل مناسب بهره‌مندی‌هایی را برای هر دو صنعت به دنبال خواهد داشت افزود: هزینه ترانسپورت مواد معدنی در حوزه معدنکاری به‌صورت جاده ای و لوکس رقم قابل ملاحظه‌ای از قیمت تمام شده را تشکیل می‌دهد، انتقال مواد معدنی و هزینه‌ای که به این منظور پرداخت میشود، اثر بسیاری روی قیمت تمام شده محصول دارد که سیستم حمل ونقل ریلی در مقایسه با انواع سیستم‌های حمل‌ونقل، هم از نظر مصرف و هم بالا بودن راندمان ایمنی و حفظ محیط زیست و همچنین از نظر حمل انبوه با قیمت مناسب، دارای توجیه فنی و اقتصادی است.
وی بیان داشت: سیستم‌های حمل‌ونقل در 4 دسته حمل‌ونقل جاده‌ای، ریلی، دریایی و هوایی تقسیم‌بندی می‌شوند. اما در عین حال برای حمل ریلی باید نکاتی را متذکر شد:
نکته 1- سیستم حمل ونقل ریلی هم از نظر مصرف انرژی و هم ایمنی و حفظ محیط زیست در اولویت استفاده قرار دارد.
نکته 2- برای هر کیلومتر خط راه آهن به طور میانگین 2 میلیون دلار سرمایه‌گذاری لازم است.
نکته 3- یکی از علل مصرف بالای حامل‌های انرژی در ایران، پایین بودن بهای آن‌ها است. توجیه اقتصادی استفاده از حمل‌ونقل ریلی: در فواصل طولانی مخصوصا اگر فاصله بیش از 800 کیلومتر باشد، انجام پروژه‌های حمل حجیم فقط به روش ریلی اقتصادی است و در مسیرهای کوتاه‌تر از 500 کیلومتر به‌دلیل افزایش 20 درصدی حق دسترسی از سوی راه آهن، حمل ریلی در مسیر اقتصادی نیست.
نکته ٤- استفاده از حمل‌ونقل جاده‌ای برای مسافت‌های کمتر از 500 کیلومتر باصرفه است که متاسفانه به‌دلیل نبود زیرساخت‌های مناسب این میزان تا هزار کیلومتر افزایش یافته است، همچنین روش حمل‌ونقل دریایی برای مسافت‌های 1000 تا 2000 کیلومتری توجیه اقتصادی داردو در روش دریایی، مسافت‌های بیش از 10 هزار کیلومتر توجیه اقتصادی خواهد داشت.
بهرامن خاطرنشان کرد: حدود 20 درصد معادن کشور که نزدیک به 90 درصد از محصولات معدنی را تولید می‌کنند، به راه آهن متصل هستند. در حال حاضر 75 درصد ظرفیت ریلی به حمل سنگ آهن اختصاص یافته است. در حوزه معادن و صنایع معدنی، هزینه حمل ونقل حجم قابل ملاحظه‌ای از قیمت تمام شده را تشکیل می‌دهد.
رئیس خانه معدن ایران در خصوص مشکلات و چالش‌های موجود در بخش ریلی حمل ونقل گفت: اصلی‌ترین مشکل مربوط به حمل ونقل مواد معدنی در کشور مربوط به امکانات بارگیری و تخلیه و کمبود ایستگاههایی با قابلیت انجام عملیات وسیع است. همچنین عمدتا تجهیزات موجود از ظرفیت کافی به‌منظور تخلیه و بارگیری برخوردار نیستند یا به‌دلیل خرابی‌های طولانی، عملکرد مناسبی ندارند. علاوه بر این به دلیل استفاده همزمان از قطارهای باری و مسافری، ظرفیت حمل بار محدود شده است. ضمن اینکه در شرایط فعلی، عمدتا تجهیزات موجود از ظرفیت کافی به منظور تخلیه و بارگیری برخوردار نیستند یا به‌دلیل خرابی‌های طولانی، عملکرد مناسبی ندارند. گفتنی است یکی از مشکلاتی که در به‌کارگیری حمل‌ونقل جاده‌ای به جای ریلی وجود دارد، نبود خطوط فرعی راه آهن در نزدیکی معادن و چشمه‌های بار است.
بهرامن در پایان تاکید کرد: امید است تا با امضای این تفاهم در حضور مسئولین دولتی بتوانیم در وهله اول با توجه به اینکه ظرفیت مسیرها نیز محدود است به همین دلیل استفاده همزمان از قطارهای طویل و ایجاد تسهیلات به منظور استفاده از لکوموتیوهای خصوصی، احداث مسیر ریلی اختصاصی حمل بار و همچنین خصوصی کردن بهره‌برداری از مسیرهای ریلی، عملکرد حمل ریلی را در این حوزه توسعه داد. سپس در راستای افزایش سهم حمل ونقل ریلی در جابه‌جایی بار، کارگروهی از دولت، شرکت راه آهن و مالکان واگن‌های لبه بلند ویژه حمل محصولات معدنی تشکیل شود که در این کارگروه ضمن بررسی راه‌های بهبود سیستم حمل ریلی، مقرر شود تا اتصال شبکه ریلی به چشمه‌های باری معادن که به آن خطوط فرعی گفته میشود، بهبود یابد و سبب افزایش تعداد سیستم‌های تخلیه باری در کشور و توسعه ناوگان شود.
منبع:فلزات آنلاین