سعید عسکرزاده افزود: هرگاه با کمبود یا مازاد کالا یا محصولی در بازار مواجه میشویم بلافاصله دولت برای مدیریت آن کالا یا محصول و بدون توجه به شرایط حاکم بر بازار، یک مصوبه و دستورالعمل جدید صادر میکند.
وی ادامه داد: اگر برای هراتفاق یک دستورالعمل و بخشنامه جدید داشته باشیم همین اتفاقی که سالیان سال افتاده و هیچ مشکلی حل نشده و تغییر مثبتی هم در بازار ایجاد نشده را به کرات مشاهده خواهیم کرد در حالیکه باید با یک روش صحیح، اصولی و کارشناسی فرآیندهای بازار را مدیریت کنیم.
این فعال معدنی تصریح کرد: سیاستهای دولت باید بدون توجه به کمبود یا مازاد محصول برنامهریزی شود به این دلیل که ممکن است در آینده نزدیک شرایط عمومی با ورود یک واحد به مدار تغییر کند.
عسکرزاده، گلوگاه زنجیره فولاد را در بخش تولید آهن اسفنجی دانست و گفت: اشتباه بزرگی که دولت در دوره قبل کرد این بود که واحدهای کوچک تولیدی را در مدل تعادل و توازن طرح جامع فولاد وارد کرد موجب دو آسیب کلی به صنعت فولاد شد.
وی افزود: واحدهای کوچک اصلا قابل برنامهریزی نیستند و نباید آنها در طرح جامع فولاد وارد میشدند زیرا واحدهای کوچک مارجین سودشان کم است و امکان دارد که یکباره در حاشیه زیان بیفتند و واحدها مجبور به تعطیلی یا توقف تولیدشان شوند لذا سیاستهای دولت باید به گونه ای تدوین شود که فعالیت یا تعطیلی واحدهای کوچک در این سیاست نقشی نداشته باشد.
دبیر انجمن سنگ آهن ادامه داد: نکته دیگر اینکه میزان مصرف داخلی با مدیریت صحیح واحدهای بزرگ قابل تامین است و نیازی نیست که دولت در امور داخلی و جزییات فعالیت واحدهای کوچک دخالت داشته باشد و از آنجا که واحدهای کوچک از نظر وزارت صمت وسازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) واحدهای تاثیرگذاری در تولید به شمار نمیآیند بنابراین حضور آنها در طرح جامع فولاد ضرورتی نداشت و بیشتر تولیدات فولادی کشور در واحدهای بزرگ است. عسکرزاده تصریح کرد: واحدهای کوچک فولادی چه معادن و چه صنایع معدنی اما واحدهایی هستند که در منطقه و شهر خودشان جزو واحدهای بزرگ صنعتی به حساب میآیند و اشتغال بیش از ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر را فراهم کردهاند و بطور غیر مستقیم اقتصاد آن شهرستان به واحد تولیدی گرهخورده و اینکه گفته میشود اگر این واحدها متوقف شوند ایرادی نیست نباید به سادگی از کنار آن گذشت.
وی گفت: راهکار پیشنهادی من برای ادامه و استمرار فعالیت واحدهای کوچک این است که واحدهای بزرگ فولادی ملزم به تامین قراضه و مواد اولیه خود از خارج از کشور شوند تا واحدهای کوچک با کمبود مواد اولیه و قراضه مواجه نشوند. این فعال معدنی افزود: به محض واردات قراضه برای فولاد مبارکه، بیش از یک میلیون تن قراضه داخل برای واحدهای کوچک آزاد خواهد شد و بخش عمدهای از واحدهای القایی که گرفتار کمبود قراضه بودند و برای تامین مواد اولیه به آهن اسفنجی پناه برده بودند به مدار آهن قراضه باز میگردند. از آنجا که طراحی کورههای القایی براساس قراضه است، مشکل واحدهای القایی کوچک حل و فصل خواهد شد./روزگار معدن