تعادل میزان عرضه و تقاضا ازجمله مهم‌ترین فاکتورهایی بوده که سرنوشت یک صنعت را رقم می‌زند و تاثیر مستقیمی در قیمت‌گذاری نهایی محصولات دارد. زمانی که در داخل کشور میزان تقاضا حداقل باشد بحث به سمت صادرات و معاملات بین‌الملل سوق می‌یابد که در تثبیت جایگاه صنعتی همچون فولاد قطعا تاثیر بسزایی خواهد داشت.
رضا شهرستانی در گفت‌وگو با گسترش نیوز، اظهار داشت: متاسفانه در این کشور بحث افراط و تفریط بیداد می‌کند. سال گذشته به دنبال این موضوع بودیم که با مازاد نیاز محصولات طویل چه در قسمت مواد اولیه که شمش اضافه وجود دارد و چه میلگرد و نبشی که با یک میزان مازاد مواجه بودیم، صادرات این نوع محصولات را به میان آوریم اما متاسفانه به دلیل اطلاع‌رسانی‌های برخی از افراد انجمن نوردکاران، قرار بر تصویب یک شیوه‌نامه در این خصوص شد و همچنین دولت و مجلس درصدد تصویب قوانینی در جهت جلوگیری از واردات بودند که برای این نوع مباحث گوش شنوایی وجود نداشت.
محصولات انبار شده بی متقاضی!
وی افزود: در حال حاضر به دلیل افزایش میزان حجم تولید میزان زیادی فولاد مازاد در کارخانه‌ها و شرکت‌های تجاری انبار شده است و در سال گذشته حدود ۱۰ درصد افزایش تولید نسبت به سال ۱۳۹۸ افزایش تولید محصولات فولادی داشتیم این در حالی است که در سال ۱۳۹۹ شاهد کاهش ۱۵ درصد در بحث صادرات بودیم و اکنون شاهد آن هستیم که در نهایت مسئولین مربوطه به صادرات محصولات طویل در سال جاری رضایت دادند و علاوه براینکه تولیدکنندگان می‌توانند محصولات خود را صادر کنند بلکه تجار نیز قادر هستند در حوزه صادرات شمش و محصولات نهایی فولاد وارد شوند و به جرات می‌توان گفت که آزاد شدن صادرات فولاد یک اتفاق خوب در صنعت به حساب می‌آید.
قیمت داخلی کمتر از خارجی است
شهرستانی تصریح کرد: در صنعت فولاد با آزاد گذاشتن بازارهای داخلی و خارجی در نهایت یک تعادلی ایجاد خواهد شد و قیمت‌های داخلی بین ۵ تا ۱۰ درصد کمتر از قیمت‌های صادراتی برآورد خواهد شد. در بین محصولات فولادی، ورق از اقبال خوبی برای صادرات برخوردار نبود و شرایط برای این نوع محصول به گونه دیگری رقم می‌خورد، این در حالی است که در بازار داخل میزان تقاضای ورق بیش از عرضه آن بوده و یک اختلاف قیمت ۱۰ هزار تومانی بین ورق فولادی و میلگرد وجود دارد، این در صورتی است که اختلاف این نوع محصول حداکثر باید ۵ درصد باشد نه ۴۰ درصد که اکنون شاهد آن هستیم.
وی ابراز کرد: با این وجود باید از صادرات ورق فولادی جلوگیری به عمل آید و نظارت بیشتری صورت گیرد تا میزان تولید ورق نیز افزایش یابد و به حدی برسد که پاسخگوی نیاز داخل باشد و شرایط این محصول نیز به حالت تعادل برسد تا بتوان برای صادرات ورق نیز برنامه‌ریزی کرد. با انجام صادرات باید یک تعادلی بین عرضه و تقاضا صورت گیرد یا به عبارت بهتر میزان عرضه در بورس کالا باید بیش از تقاضا باشد که تا حداقل معاملات انجام شود و یا کلا معاملاتی در تالار صنعتی انجام نشود و یا اینکه بخواهند به صورت دستوری تغییر قیمت دهند. در واقع با آزادسازی صادرات یک تعادل و تعاملی را ایجاد خواهد کرد و میزانی عرضه می‌شود که برای تقاضا وجود داشته باشد.
تعرفه‌های صادراتی باید مانند سایر کشورها محاسبه شود
این عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد و میلگرد یادآور شد: آنچه مسلم است قیمت‌های داخلی به دلیل هزینه‌هایی که برای صادرات وجود دارد، ۵ تا ۱۰ کمتر از قیمت‌های صادراتی بوده و تنها راهی که دولت باید برای تعادل صنعت فولاد در نظر بگیرد این است که یا باید در بورس کالا عرضه شود و یا صادرات را در پیش بگیرند. عملیاتی کردن مقوله صادرات از زمان آغاز مراحل اداری و ثبت سفارشات و در نهایت تولید یک پروسه سه ماهه خواهد داشت. کشورهای خریدار محصولات طویل فولادی ایرانی کاملا مشخص است و به دلیل اینکه از کیفیت بسیار بالا برخوردار بوده و از نظر قیمتی نیز به دلیل شرایط خاص ایران با وجود تحریم‌ها نسبت به فولاد سایر کشورها قیمت مقرون به‌صرفه‌ای دارد و در نهایت بسیاری از کشورها برای خرید محصولات ایران اشتیاق نشان می‌دهند. کشورهای چین، خاور دور و همچنین همسایه از مشتریان همیشگی فولاد ایرانی بودند.
وی در پایان تاکید کرد: در رتبطه با عوارض صادراتی نیز باید گفت که اصول آن این است که معمولا برای مواد اولیه صنایع بالادستی که از آن محصولات پایین‌دستی تولید می‌شود حتما باید یک مشوقی باشد که برای صادرات محصولات طویل فولادی باید مشوق وجود داشته باشد. هر چه به صورت پلکانی به سمت بالا حرکت کنیم به دلیل وجود مازاد حتی در بخش شمش نیز باید گفت برای صادرات نباید تعرفه صادراتی را اعمال کرد تا معاملات خارجی به راحتی انجام شود، اما برای صادرات محصولات بالادستی همچون آهن اسفنجی باید تعرفه‌هایی تعریف شود و اصول تمام کشورهای تولیدکننده به این شکل است و ایران نیز باید به شیوه عمل کند./گسترش