بر اساس گزارش های سازمان ملل، جمعیت عراق از حدود سی و پنج میلیون کنونی به بیش از هشتاد میلیون نفر در سال 2050 خواهد رسید.
با در نظر گرفتن درآمدهای کلان ارزی عراق و جمعیت پایین در حال حاضر، این کشور به نوعی ثروتمند (در مقایسه با سایر همسایگان دارای مرز زمینی ایران) می تواند مهمترین بازار صادراتی کالا و خدمات ایران برای چندین دهه به شمار آید.
جمعیت عراق به لحاظ توزیع سنی، به شدت جوان با هرم مثلثی با قاعده عریض می باشد که نشان از نیاز شدید این کشور به توسعه بخش زیرساخت و مسکن در حال حاضر و دهه های آتی دارد. بدین ترتیب چشم انداز مصرف محصولات طویل در این کشور به شدت بالاست.
مهمترین رقیب محصولات فولادی ایران در بازار عراق، محصولات ترکیه است.از جمله راهکارهایی که می تواند ابتکار عمل فولاد ما در بازار عراق باشد، (با بررسی انواع ریسک های مرتبط) راه اندازی واحدهای نوردی به همراه شریک عراقی خواهد بود، که:
۱ زمینه را برای تامین پایدار شمش از طرف ایرانی (فروش محصول) فراهم می آورد.
۲ علاوه بر نفوذ و کنترل بازار با اهرم شریک محلی، بازار را از سیطره رقبای ترک بیرون خواهد آورد.
۳ زنجیره ارزش را تا محصول نهایی گسترش خواهد داد و حاشیه سود را بالا می برد.
۴ بدلیل راه اندازی واحد تولیدی در این کشور، از سیاست های حمایتی دولت عراق برخوردار خواهد شد و در صورت برقراری تعرفه بر واردات شمش، حاشیه سود شرکت پایدار خواهد بود.
واحدهای نورد نسبت به فولادسازی، یه سرمایه گذاری به شدت پایین تری نیاز دارد. این راهکار، توسط بسیاری از شرکت های بزرگ فولادسازی روسیه در اروپا و آمریکای شمالی برای چندین دهه در حال اجرا بوده است.
همچنین برای واحدهای نوردی ایران جهت فروش محصول در این کشور، راه اندازی دفاتر فروش محلی در شهرهای استراتژیک و دارای چشم انداز رشد و توسعه قابل بررسی و مورد توصیه می باشد.
منبع:معدن24