همزمان با گسترش تکنولوژی و نیاز بشر به فولادهای پیشرفته و همچنین افزایش ساختوسازها، نیاز روزافزون به فروآلیاژها نیز گسترش پیدا کرد و در حال حاضر چین و ایالات متحده آمریکا، ازجمله بزرگترین مصرفکنندگان این محصول به شمار میآیند. در ایران نیز مانند سایر کشورها با توسعه صنعت خودروسازی، سدسازی، راهسازی و ساختمانسازی، نیاز به انواع چدن و فولاد و به دنبال آن فروآلیاژها افزایش یافته است.
فروسیلیس، از جمله اولین فروآلیاژهایی است که در داخل کشور تولید شده است که خوشبختانه وجود معادن سیلیس آلی مناسب و همچنین دسترسی آسان به برق، تولید این فروآلیاژ را پیش انداخته است. در حال حاضر ایران در این عرصه به پیشرفتهای قابل توجهی دست یافته است و توانایی تولید بسیاری از انواع فروآلیاژها همچون فرومنگنز، فروکروم، فروسیلیکومنگنز و فروسیلیکومنیزیم را داراست که با توجه به شرایط مناسب کشور، واحدهای تولیدی بسیاری در این زمینه احداث شدهاند و یا در حال راهاندازی هستند.
ظرفیت تولید فولاد در کشور حدود 15 میلیون تن در سال برآورد شده که طبق آمار به 5.3 کیلوگرم فروسیلیس و 10 کیلوگرم فرومنگنز و فروسیلیکومنگنز برای تامین خوراک واحدهای فولادی نیاز است. ممانعت از خامفروشی، مقوله بسیار مهمی به شمار میآید که طی سالیان اخیر نیز همواره در کانون توجه قرار داشته و تولید فروآلیاژ، مصداق بارز این مقوله است؛ چراکه ما معادن بسیار غنی از سیلیس، منگنز و کروم به عنوان عناصر اصلی در این محصولات را دارا هستیم و ضرورت دارد که مقابله با خامفروشی بیش از پیش در این صنعت مورد توجه قرار بگیرد.
از سوی دیگر، سرمایهگذاری خوبی در بخش معدن در این سالها صورت پذیرفته است که منجر به بهرهبرداری مناسبتری از ذخایر موجود شده است اما همچنان در این بخش، نیازمند توان و انرژی بیشتری برای بهرهبرداری کامل از ذخایر معدنی هستیم.
در یک نگاه کلی، شرایط جغرافیایی کشور و دسترسی به انرژی ارزانقیمت، ازجمله مواردی است که بهترین شرایط ممکن جهت توسعه تولید انواع فروآلیاژها فراهم کرده است و امید است با حمایت دولت و سازمانهای ذیربط و همچنین شکوفایی این پتانسیل عظیم، شاهد رشد و پیشرفت روزافزون صنعت فروآلیاژ در ایران باشیم./ فلز آنلاین