معاون وزیر و رئیس هیات عامل ایمیدرو
طی این مدت ایران ۵/ ۲۱ میلیون تن فولاد تولید کرد که رشد ۲/ ۶درصدی نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۱۸ داشته است.
این در حالی است که دولت ترامپ تنها در یک‌سال گذشته دوبار این صنعت را تحریم کرده و سعی داشته فشار حداکثری بر اقتصاد ایران از جمله زنجیره فولاد وارد کند با این‌حال صدور فولاد در نیمه نخست به ۶ میلیون تن رسید که ۵/ ۱ میلیون تن بیش از مدت مشابه سال قبل بوده است که این رقم، رشد ۳۳درصدی صدور این محصولات را نشان می‌دهد. در همین حال تولید فولاد خام تا پایان آبان ۹۸ از ۴/ ۱۷ میلیون تن عبور کرد و رشد ۵درصدی را برای هشت ماه سال به ثبت رساند. پیش بینی‌ها هم نشان می‌دهد رقم تولید این محصول در پایان سال به مرز ۲۸ میلیون تن خواهد رسید.
به عبارتی، قرار گرفتن تولید و صادرات در مسیر رشد، حاصل اقدامات راهبردی در این صنعت است که از سوی وزارت صنعت معدن و تجارت، راهبری ایمیدرو و همکاری‌های بخش خصوصی به ویژه انجمن تولیدکنندگان فولاد و تشکل‌های مرتبط شکل گرفته است. سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، همواره در تلاش بوده که گفت‌وگوی مستمر با ذینفعان این صنعت برقرار کند به گونه‌ای که تصمیم‌گیری‌ها حاصل خردجمعی اعضا باشد. در این میان مشکلات ارزی در برابر تولیدکنندگان پدید آمده بود که با همگرایی ایجاد شده بین این حوزه و بانک مرکزی، مسائل فوق برطرف شده‌اند. جایگاه راهبری سازمان نیز در واقع چنین خدماتی را ایجاب می‌کند که زنجیره فولاد کمترین دغدغه را در مسیر تولید و صادرات داشته باشد.
علاوه بر این، مدتی صادرات برخی از اقلام تولیدی سنگ آهن مسائلی را برای شرکت‌های فولادی ایجاد کرد که این مهم نیز در یک فضای خرد جمعی در حال برطرف شدن است. سیاست کلی این است که حداکثر توان داخلی برای ایجاد ارزش افزوده بالا در کشور به کار گرفته شود و این امر به‌طور طبیعی مانعی در برابر صدور محصولاتی که به اصطلاح خام نامیده می‌شوند، ایجاد کرده است. امروزه تعداد و ظرفیت کارخانه‌های فرآوری سنگ‌آهن از جمله کنسانتره و گندله سنگ‌آهن در حال افزایش است و این به مفهوم رشد نیاز شرکت‌های داخلی به خوراک اولیه است. در واقع سیاست‌گذار با ترسیم چنین مسیری، سعی در محدودسازی صدور محصولات با ارزش افزوده پایین داشته است و امروزه فضایی برای صادرات تولیدات خام معدنی وجود ندارد.
این نگاه کلان به زنجیره فولاد بیانگر آن است که ریل‌گذاری سیاست‌های این صنعت تا حدود قابل توجهی، آینده را به نیکی ترسیم کرده و رشد ارزش افزوده، تولید و صادرات محصول فرآوری شده و ارزآوری را برای کشور درپی داشته است. این امر جز در فضای گفت‌وگوی مستمر، همکاری و همگرایی نهادهای مرتبط میسر نبوده است و از این رو برای تحقق اهداف چشم انداز، نیازمند هم‌افزایی بیش از پیش هستیم.
دنیای اقتصاد