به دلیل همزمانی تسویه بدهی‌های ارزی تجار و صادرکنندگان با طرف‌های خارجی در هفته‌های پایان سال و افزایش تقاضای ارز برای مسافرت، طی هفته گذشته قیمت دلار با افزایش مواجه شد که بازار فولاد را با افزایشی مختصر مواجه کرد، ولی پس از این افزایش جزئی و متوقف شدن روند افزایشی قیمت ارز و حتی کاهش آن، نوسان و تحرک جزئی بازار فولاد هم که از این مسیر به‌وجود آمده بود فروکش کرد و قیمت‌ها در این بازار مجددا به سرازیری میل کرد. یکی از فعالان بازار فولاد در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» درخصوص وضعیت کنونی این بازار گفت: تمام کارخانه‌های صنعت فولاد می‌دانند که بازار به دلیل کاهش صادرات از یکسو و کاهش معاملات داخلی از سوی دیگر با دو معضل مهم مواجه شده است:
۱- افزایش تولید در ماه‌های گذشته
۲- عدم خروج کالا از انبار و افزایش موجودی انبار.
در واقع کالای فولاد در محدوده جغرافیایی کشور مانده است و در حال حاضر اگر صادراتی هم وجود دارد مربوط به قراردادهای پیشین است، چنان‌که کارخانه‌ها در موعد سه ماه قبل این کالاها را به فروش رسانده‌اند، ولی به هر دلیلی (همچون ترس از تحریم یا کاهش بیش از اندازه قیمت‌های جهانی و مقرون به صرفه نبودن قیمت‌های قبلی)، خریدار حاضر شده خسارت را پرداخت کند ولی کالایش را حمل نکند. در واقع خیلی از کالاهای فولادی در برهه کنونی در انبارها مانده‌اند و نمی‌توان آنها را صادر کرد، بنابراین این موضوع یکی از پیش‌زمینه‌های تداوم رکود در بازار فولاد است در واقع هر موضوعی که باعث انباشت کالا در انبارها شود، به وضعیت فعلی دامن می‌زند. یک معامله‌گر فولاد نیز در تشریح شرایط کنونی بازار فولاد باز هم به موضوع تقاضا اشاره کرده و می‌گوید: بازار داخلی فولاد در حال حاضر از نبود تقاضا رنج می‌برد، در زمان بررسی لایحه بودجه در رابطه با بخش پروژه‌های عمرانی نیز موارد قابل توجهی مشاهده نشده است که در حال حاضر روی تقاضای بازار فولاد اثرگذار شود، در واقع یکی از دلایل مهمی که منجر به رکود کنونی بازار شده موضوع «قفل پروژه‌های عمرانی» است و در واقع در شرایط کنونی تنها، افزایش قیمت یا افزایش تقاضامی‌تواند بازار فولاد را نجات دهد، اما باید گفت افزایش تقاضا در بازار داخلی نه طی هفته پیش رو و نه حتی در هفته‌های آینده قابل پیش‌بینی نیست.
در این رابطه فعالان بازار می‌گویند: اخیرا شرایط برای بازار چنان ناپایدار شده که طی یک روز کاری هر سه حالت افزایش، کاهش و ثبات قیمتی در ساعات مختلف معاملاتی قابل رصد است که این موضوع روی تولید و برنامه‌ریزی‌ها برای تولید نیز موثر است. نبود تقاضای موثر در بازار فولاد موضوع جدیدی نیست. تولیدکننده در برهه کنونی اقدامات متنوعی برای ایجاد جذابیت خرید برای خریدار انجام داده است. این روند، شاید در بازه‌های زمانی کوتاه مدت جواب دهد ولی منجر به یک روند پایدار نمی‌شود. باید گفت اگر هرچه سریع‌تر به این کارخانه‌های تولیدی و مشکلات آنها رسیدگی نشود، شب عید (نوروز) پرداخت حقوق و عیدی کارگران و کارمندان کارخانه‌ها دچار مشکل خواهد شد. در واقع کارخانه‌ها و تولیدکنندگان نمی‌خواهند در حال حاضر تمامی بلیت‌های خود را بسوزانند تا بتوانند در چنین شرایطی بازار شب عید را حفظ کرده و از پس پرداخت حقوق کارگران و کارمندان بربیایند.
در چنین شرایطی نیاز به ریکاوری در بازار فولاد به‌اندازه‌ای است که حتی باید به فکر جذب سرمایه‌ها از سوی واسطه‌ها بود تا بتوان این نقدینگی را که می‌تواند به حل مشکلات تولیدی کارخانه‌ها کمک کند به سمت تولید هدایت کرد. روشن است که تداوم عدم جذب نقدینگی به کارخانه‌ها و تولیدکننده‌های فولاد به تعمیق رکود در این بازار دامن می‌زند که ادامه این رکود به روزهای سردتر سال متصل شده و شرایط بازار را نگران‌کننده‌تر از این خواهد کرد. تجربه سال‌های متمادی در بازارهای کالایی این قاعده کلی را به خریدار آموخته که بعد از یک بازه عمیق رکودی اگر قیمت‌ها صعودی شود، دیگر به مسیر کاهش بازنخواهد گشت، پس خریدار برای اینکه جلوی ضرر خود را بگیرد شروع به خرید می‌کند، ولی متاسفانه چنین خریدهایی واقعی نیست. با این حال باید منتظر ماند تا در هفته پیش رو و با اتمام تعطیلات سال نو میلادی شاید بازار جهانی فولاد، حرکت مثبتی داشته باشد و این سیگنال روی بازار داخلی فولاد نیز موثر واقع شود.
منبع:دنیای اقتصاد