اکوایران در گفت‌وگو با کیوان جعفری‌طهرانی، تحلیلگر ارشد بازارهای بین‌الملل فولاد و سنگ‌آهن تاثیر توسعه صنعت فولاد عربستان بر صنعت فولاد ایران را بررسی کرده است. در ادامه گزیده‌هایی از این گفت‌وگو را می‌خوانید:
عربستان برای توسعه هر چه بیشتر بخش معدن به دنبال جذب سرمایه‌های خارجی است. اخیرا اخباری منتشر شده مبنی بر اینکه عربستان در کنفرانس همکاری اقتصادی چین و عربستان که در ریاض برگزار شد، توانست ۱۷۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب کند. در حاشیه این کنفرانس، شرکت وَله برزیل هم برای مشارکت در پروژه‌های معدنی عربستان اعلام آمادگی کرد.
عربستان همچنین برنامه ساخت کارخانه ورق را در مشارکت با شرکت چینی بائواستیل دارد. این امر بازار فولاد مبارکه را از خود متاثر خواهد کرد. شرکت فولاد مبارکه اصفهان در حال حاضر همچنان بزرگترین تولیدکننده فولاد خاورمیانه و شمال آفریقاست، با این حال گروه بائو، بزرگترین تولیدکننده ورق آهن در جهان است و امضای قرارداد همکاری این شرکت با عربستان، نشان می‌دهد که این پروژه، پروژه بسیار بزرگی خواهد بود و از ظرفیت تولید سالانه ۲.۵ میلیون تن ورق آهن برخوردار است، بنابراین این پروژه با توجه به وضعیت اسمی تولید می‌تواند خطر بزرگی برای از دست رفتن بازار صادراتی ایران به شمار بیاید. این ظرفیت تولیدی در فاز اول تهدید بزرگی برای فولاد مبارکه به نظر نمی‌آید، اما فراموش نکنید عربستان در افق سال ۲۰۳۰ میلادی اهدافی مبنی بر تولید بیش از ۲۰ میلیون تن فولاد دارد. علاوه بر عربستان، عمان نیز چشم‌انداز تولید ۲۵ میلیون تن فولاد قطعی در افق ۲۰۴۰ را ترسیم کرده است.
این اهداف تهدید بزرگی برای تولیدکنندگان ایرانی به شمار می‌رود. ممکن است این دو کشور تا سال ۲۰۴۰ میلادی به ظرفیت تولید ۵۰ میلیون تن فولاد دست یابند. در این حالت مشکل بسیار فراتر از صنعت فولاد ایران و شرکت فولاد مبارکه خواهد بود، زیرا شرکتی که تحت پرچم عربستان و شرکت بائو چین تشکیل می‌شود، می‌تواند تهدیدی برای سهم ایران از بازارهای صادراتی تلقی شود.
حتی اگر فولاد مبارکه با دیگر تولیدکنندگان آهن و فولاد کشور برای افزایش ظرفیت تولید اتحادهای افقی انجام دهد با وجود محدودیت‌های ایران در تامین حامل‌های انرژی همچون گاز و برق دور از انتظار است که این شرکت بتواند پا به پای عربستان و عمان فولاد تولید کند.
براساس طرح جامع فولاد کشور، ایران دست‌کم به صادرات ۱۵ میلیون تن فولاد در افق ۱۴۰۴ و پس از آن نیاز دارد. احتمال دستیابی به این حجم از صادرات به‌ویژه با توجه به اینکه پروژه‌های عربستان از سال ۲۰۳۰ میلادی وارد بازارهای جهانی می‌شود، بسیار بعید است./ اکو ایران