به گزارش سرویس اقتصادی افق تهران ؛ تأمین انرژی برای کارخانه‌های فولاد امری حیاتی و اساسی است. این صنعت به میزان زیادی به انرژی برای فرایندهای تولیدی خود وابسته است و در صورت عدم تأمین انرژی، می‌تواند با مشکلات جدی مواجه شود. در این گزارش، برخی از تبعات عدم تأمین انرژی برای کارخانه‌های فولاد مورد بررسی قرار می‌گیرد.
یکی از اثرات عدم تأمین انرژی برای کارخانه‌های فولاد، کاهش تولید و فرایندهای تولیدی است. به دلیل وابستگی این صنعت به انرژی برای فرایندهای تولیدی، در صورت عدم تأمین انرژی، تولید محصولات کاهش می‌یابد و در نتیجه خسارات اقتصادی قابل توجهی برای کارخانه‌ها و صنعت فولاد به وجود می‌آید.
بهرام سبحانی رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد به جهان صنعت گفت: «ما در تابستان محدودیت برق داریم و حدود ۳ ماه تابستان را کارخانجات فولادی محدودیت شدید مصرف برق دارند. در فصل سرما هم محدودیت گاز داریم و به محض سرد شدن هوا با مشکل روبرو شده و ظرفیت‌شان کاهشی می‌شود. در نتیجه علی‌رغم اینکه در حال حاضر حدوداً ۴۶ میلیون تن ظرفیت ایجاد شده اما بیش از ۳۵ میلیون تن امکان بهره‌برداری نداریم.»
وی با اشاره به اینکه مشکلات دیگری نیز سر راه تولید فولاد در کشور وجود دارد، کمبود برق و گاز را دو مسئله اصلی و محوری ارزیابی کرده و گفته «اگر محدودیت برق و گاز نداشتیم قطعاً تولید ما در سال گذشته بیش از ۴۰ میلیون تن بود.»
بهرام سبحانی بیان داشت: برای استفاده از ظرفیت‌ها وظیفه وزارت نیرو و وزارت نفت است تا بتوانند با افزایش تولید برق و گاز زمینه‌های استفاده صنعت فولاد از این ظرفیت را فراهم کنند.
فرسودگی قطعات و تجهیزات کارخانه‌های فولاد با تعلیق تولید
همچنین، عدم تأمین انرژی منجر به افزایش هزینه‌های تولید می‌شود. با توقف فرایندهای تولیدی به دلیل عدم تأمین انرژی، کارخانه‌ها مجبور به پرداخت هزینه‌های اضافی برای بازسازی و تعمیر و نگهداری تجهیزات خود می‌شوند. این امر باعث افزایش هزینه‌های تولید محصولات فولادی شده و در نهایت کاهش سودآوری صنعتی رخ می‌دهد.
عمر میانگین خطوط ماشین‌آلات در کارخانه‌های فولادسازی در سطح جهان حدود ۵ سال است، اما در ایران این میانگین به ۱۰ تا ۱۵ سال می‌رسد، خط تولید برخی کارخانه‌ها و مستهلک شده و گاهی پیش می‌آید که یک قطعه بعد از ۵ یا ۱۰ سال و حتی بیشتر تعویض و بازسازی نشده است و با عدم تأمین انرژی در مقاطعی از سال فرصت‌های تولید سوخت می‌شود و بر استهلاک قطعات افزوده می‌شود.
اختلال در تولید فولاد با افزایش محدودیت‌های انرژی
محمد کاظم صباغی هرندی، مدیر ارشد خدمات فنی و پشتیبانی فولاد مبارکه طی یادداشتی به موارد فوق اشاره کرد و اظهار داشت: محدودیت‌های انرژی در کشور نه تنها کاهش نمی‌یابد بلکه هر ساله بر میزان این محدودیت‌ها برای صنایع افزوده می‌شود و شاهد افزایش تعداد روزهای محدودیت‌دار انرژی و توقف تولید ناشی از این محدودیت‌ها هستیم.
وی افزود: در این راستا شرکت‌های فولادی مغایر با فلسفه وجودی و مأموریت خود و صرفاً به منظور پایداری تولید ناچار به سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی شده‌اند تا از میزان این محدودیت‌ها بکاهند. این در حالیست که میزان سودآوری شرکت‌ها با توجه به صرف سرمایه در حوزه تأمین انرژی تحت تأثیر قرار می‌گیرد، ضمن اینکه شرکت‌هایی که امکان سرمایه‌گذاری در این حوزه را ندارند، ناچار به توقف خطوط تولید خود در زمان محدودیت‌های انرژی هستند.
عدم تأمین انرژی پاک و مشکلات زیست محیطی
عدم تأمین انرژی برای کارخانه‌های فولاد می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات محیط زیستی شود. استفاده از انرژی فسیلی در فرایندهای تولیدی کارخانه‌ها، باعث انتشار دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه‌ای می‌شود که می‌تواند به تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا منجر شود. در نتیجه، عدم تأمین انرژی به کارخانه‌های فولاد می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات محیط زیستی جدی شود.
باید برای جلوگیری از تبعات منفی احتمالی عدم تأمین انرژی برای این صنعت، توجه ویژه به سیاست‌های انرژی پایدار و استفاده از منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر داشت. منابع انرژی پاکی همچون انرژی باد، خورشید و هیدروالکتریک می‌توانند به عنوان جایگزینی مناسب برای انرژی فسیلی استفاده شوند و کمک به حفظ محیط زیست و کاهش هزینه‌های تولید کنند.
فولاد و پتروشیمی دو عرصه حیاتی در اقتصاد کشور است باید هزینه‌های تأمین انرژی برای این سنگرهای اقتصادی توسط دولت وزارت نیرو و وزارت نفت تأمین شود.