انتظار می‌رود تامین برق از انرژی‌های تجدیدپذیر از رشد تقاضای برق پیشی بگیرد و منجر به جابجایی زغال‌سنگ از سال آینده شود.
به گزارش فولاد ایران، با کاهش سهم زغال سنگ، انتشار دی اکسید کربن مرتبط نیز کاهش می یابد. از طرفی، سرمایه گذاری در ظرفیت زغال‌سنگ و استفاده کلی در اروپا و آمریکای شمالی در سال های اخیر به دلیل ترکیبی از سیاست‌های انتشار گازهای گلخانه‌ای سخت و در دسترس بودن فراوان منابع گاز طبیعی کاهش یافته است. با این حال، رشد پایدار در آسیا، در درجه اول چین، مصرف جهانی زغال‌سنگ را زنده نگه داشته است. هند و سایر کشورهای آسیایی نیز در این امر نقش داشته اند.
به لطف ذخایر فراوان زغال سنگ و نیاز به افزایش سریع عرضه انرژی برای حمایت از رشد اقتصادی، آسیا مسئول بیش از سه چهارم تولید برق زغال سنگ در جهان است. ظرفیت تولید زغال سنگ در منطقه همچنان به رشد خود ادامه می دهد، اما سرعت پروژه های جدید به دلیل نگرانی های زیست محیطی کند می شود.
اروپا و آمریکای شمالی به طور سیستماتیک تولید زغال‌سنگ را با منابع پاک‌تر مانند گاز طبیعی و انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین می‌کنند و از سال 1990 ظرفیت زغال‌سنگ را بیش از 200 گیگاوات کاهش می‌دهند. کاهش اروپا عمدتاً ناشی از سیاست‌های سختگیرانه انتشار است، در حالی که آمریکای شمالی عمدتاً تولید زغال سنگ را با گاز جایگزین کرده است.
آسیا در هر یک از پنج سال گذشته بیش از 40 گیگاوات ظرفیت زغال سنگ جدید اضافه کرده است و انتظار می رود در سال آینده 52 گیگاوات به ظرفیت زغال‌سنگ اضافه کند. بیشتر این ظرفیت جدید در چین و پس از آن هند و اندونزی است. ریستاد انرژی پیش بینی می کند که افزایش ظرفیت تا سال 2027 ادامه خواهد داشت، البته کندتر، و پس از آن نیروگاه های زغال سنگ شروع به کاهش خواهند کرد.