در سال ۲۰۱۸ تولید فولاد چین به اوج رسیده و سال ۲۰۱۹ با کاهش تقاضای داخلی کاهش مییابد. انتظار میرود تولید فولاد چین که به اوج ۸۸۶ میلیون تن رسید در سال ۲۰۱۹ به ۸۶۱ میلیون کاهش یابد و سال ۲۰۲۰ نیز ۸۴۲ میلیون تن شود. در این مدت میزان تقاضای داخلی فولاد چین نیز تا ۳۴ میلیون تن افت خواهد داشت. چین نیمی از تولید فولاد جهان را در دست دارد و هر تغییری در بازار آن بر بازار جهانی فولاد نیز اثر میگذارد.
هند؛ صادرات فولاد افزایش مییابد
پس از یک سال روند نزولی صادرات فولاد هند سال ۲۰۱۹ بالا میرود. کاهش صادرات فولاد چین به هند کمک میکند تا این خلأ ایجاد شده را پر کند و صادرات خود را بالا ببرد. از طرفی با توجه به برنامههای افزایش ظرفیت تولید هند، احتمالا عرضه از تقاضای داخلی بیشتر میشود و این مازاد با افزایش صادرات جبران خواهد شد.
برزیل؛ معدن سامارکو تولید گندله را از سر میگیردپس از سه سال وقفه اجباری در تولید، این معدن بزرگ برزیلی برای از سرگیری فعالیت خود مجوزهای لازم را دریافت کرده است.نوامبر ۲۰۱۵ شکست سد این معدن و لطمههای وارد شده موجب شد این معدن با ظرفیت تولید ۳۰ میلیون تن در سال متوقف شود. گرچه حال فعالیت خود را با ظرفیت ۸ میلیون تنی از سر میگیرد ولی مجوزهای لازم برای آغاز به کار مجدد را گرفته است. توقف فعالیت این معدن صادرات گندله هند را بالا برده بود. حال انتظار میرود با این افزایش عرضه، قیمت جهانی گندله به میزان جزئی کاهش یابد و صادرات گندله هند تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
ویتنام؛ واردات فولاد را کاهش میدهد
ویتنام یکی از کشورهای بزرگ واردکننده فولاد است و سالانه ۱۴ میلیون تن فولاد وارد میکند. کارخانههای داخلی در حال افزایش تولید فولاد هستند و سال ۲۰۱۹ واردات فولاد به این کشور کاهش مییابد. ظاهرا تولید فولاد خام این کشور سال گذشته ۶۰ درصد رشد داشته و ۴/۱۴ میلیون تن شد. از این رو سال ۲۰۱۹ سال دشواری برای کشورهای صادرکننده فولاد به ویتنام است به ویژه چین و هند که بیشترین سهم را دارند. البته از طرفی صادرات مواد اولیه به ویتنام امسال بالا خواهد رفت.
راهاندازی خطوط جدید تولید فولاد در چین ممنوع !
وزیر صنعت چین اظهار کرد دولت چین قصد دارد با توسعه پروژههای جدید آهن و فولاد در سال ۲۰۱۹ به شدت مقابله کند. ظاهرا این محدودیتها مربوط به توسعه ظرفیتهای تولید در صنایع تولید سیمان و شیشههای تخت که از سال ۲۰۱۸ با این ممنوعیتها روبهرو بوده نیز اجرا خواهد شد. افزایش ظرفیت تولید آلومینیوم نیز با محدودیتهای شدید روبهرو است.به گزارش فولاد ایران، گرچه روشن نشده منظور از پروژههای جدید دقیقا چیست ولی دولت چین سعی دارد برای کنترل آلایندهها و پاک نگه داشتن هوای شهرها تا میتواند مانع راهاندازی خطوط تولیدی شود که مجوزهای زیست محیطی کافی را ندارند.چین برای سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ هدف کاهش ظرفیت تولید ۱۵۰ میلیون تنی را برای صنعت فولاد خود تعیین کرد ولی دو سال زودتر به این هدف دست یافته است. سال ۲۰۱۸ این کشور ظرفیت تولید ۹۰۰ میلیون تن فولاد در سال را داشته است. ژوئن ۲۰۱۸ اعلام شد راهاندازی خطوط تولید جدید فولاد، کک و آلومینیوم در برخی مناطق کلیدی از جمله پکن، تیانجین و هبی ممنوع میشود، ولی این اظهارات جدید مشخص نکرده ممنوعیتها محدودیت جغرافیایی دارند یا خیر.
منبع:دنیای اقتصاد