_0.jpg)
قطعات ریخته‌گری کالایی است که با ایجاد ارزش افزوده بالا می‌تواند بعد از نفت و فولاد بیشترین سهم را در تجارت بین‌المللی داشته باشد؛ اما یکی از مشکلات صنعت ریخته‌گری عدم بهره‌برداری ماشینی و سنتی بودن این صنعت در سطح کشور است.
این در حالی است که ایران می‌تواند، با پتانسیل موجود در تامین قطعات ریخته‌گری به یکی از بازیگردان‌های اصلی این صنعت در جهان تبدیل شود. در سالیان گذشته بسیاری از قطعات ریخته‌گری شده از طریق واردات از کشورهای خارجی تامین می‌شد، اما در حال حاضر با افزایش قیمت ارز و عدم توجیه اقتصادی برای مصرف‌کننده، نه‌تنها وارداتی صورت نمی‌گیرد، بلکه با رشد کشور در مسیر مناسب برای انجام عملیات در صنعت ریخته‌گری، امکان صادرات این قطعات نیز میسر شده است. با توجه به سابقه صنعت ریخته‌گری در کشور در صورت انجام بازاریابی‌های مناسب و تشکیل انجمن‌ها و تشکلاتی در این حوزه و ارزش‌گذاری بیشتر از طرف دولت و نهادهای مرتبط، می‌توان سفارش‌های زیادی در این حوزه اخذ و واحدهای ریخته‌گری سطح کشور را هرچه بیشتر مکانیزه کرد.
در این راستا شرکت صنایع ریخته‌گری سهند آذرین با تکیه بر پیشینه ۳۵ ساله موسسان خود در زمینه ریخته‌گری در سال ۱۳۸۰ پایه‌گذاری و تاسیس شد؛ هدف اصلی از راه‌اندازی این واحد صنعتی، تولید انواع قطعات چدنی مورداستفاده در صنعت خودرو، صنعت تراکتورسازی، صنایع ریلی، صنایع آب و فاضلاب و نیز سایر صنایع مرتبط بود که برای نیل به این هدف با استفاده از فناوری‌های جدید مانند کوره‌های القایی و سیستم‌های آزمایشی ازجمله دستگاه آنالیز شیمیایی با ظرفیت ۲۰ تن در سال تاسیس شد.
با توجه به اینکه فقدان واحد ریخته‌گری مکانیزه و خودکار در منطقه شمال غرب کشور برای پاسخگویی به نیاز روزافزون صنایع منطقه به‌شدت احساس می‌شد، موسسان مجموعه سهند آذرین در سال ۱۳۸۵ تصمیم به راه‌اندازی خط اتوماتیک ریخته‌گری در این واحد گرفتند که عملیات اجرایی این طرح ۱۰هزار تنی در سال ۱۳۸۶ آغاز شد و هم‌اکنون با بهره‌گیری از امکانات پیشرفته در مدار تولید قرارگرفته است.
دنیای اقتصاد