مهدی تولائیان، مدیرعامل شرکت مهندسی فولاد مبارکه عنوان کرد: با توجه به اینکه در سال 1398 برای بسیاری از صنایع محدودیت‌های بودجه‌ای وجود خواهد داشت، اولویت شرکت‌های فولادی باید بر حفظ میزان تولید و تامین مواد اولیه مورد نیاز باشد. با توجه به شرایط حساس کشور و پیش‌بینی‌هایی که برای سال‌های آینده صورت گرفته است، در ابتدا باید پروژه‌های با اولویت بالا هر چه سریع‌تر شروع شوند. چرا که حفظ پویایی صنعت فولاد کشور به پروژه‌های توسعه‌ای آن بستگی دارد. با توجه به لزوم حفظ توازن و توالی انجام پروژه‌ها، هیچ توقفی نباید در تداوم پروژه‌های اساسی پدید آید و این پروژه‌ها اولویت اصلی هستند تا زنجیره تولید روند پیوسته خود را حفظ کند.
مدیرعامل شرکت مهندسی فولاد مبارکه افزود: وجود آسیب در هر یک از این موارد، ضرر مضاعفی را در پی خواهد داشت. جلوگیری از خام‌فروشی و تکمیل زنجیره فولاد از اصلی‌ترین اولویت‌های شرکت‌های فولادی در سال آینده هستند. حفظ تولید اولویت اصلی است و پس از آن پروژه‌های توسعه‌ای قرار دارند. هم اکنون بسیاری از پروژه‌های توسعه صنعت فولاد در زنجیره‌ای شروع شده که هنوز بخشی از آن تکمیل نشده و یا ناتمام باقی مانده است. به عنوان مثال در جایی پروژه فولادسازی آغاز می‌شود، در حالی که هنوز واحد ساخت کنسانتره و تامین مواد اولیه آن راه‌اندازی نشده است. حالت دیگر نیز این است که بخشی از پروژه شروع می‌شود، در شرایطی پروژه‌های تکمیلی آن هنوز در دست بررسی قرار دارد. از این رو جهت تکمیل زنجیره، ابتدا پروژه‌های ناقص به سرانجام برسند.
وی در ادامه با بیان اینکه اکنون کشور در شرایطی ویژه‌ای به‌سر می‌برد خاطرنشان کرد: در حال حاضر نوع تصمیم‌گیری باید با شرایط عادی متفاوت باشد. در وضعیت کنونی نمی‌توان با سیاستهای رایج امور را پیش برد، چرا که با وجود تحریم‌های سنگین اقتصادی، مکانیزم‌های معمول کشور برای رفع مشکلات راه به جایی نخواهند برد. برای شکستن سد تحریم، نیازمند مدل‌های جدید هستیم و دولتمردان باید امکانی فراهم کنند تا دست شرکت‌ها برای دور زدن تحریم‌ها بازتر شود. هم اینک برخی سیاستهای موجود در این فضا به‌گونه‌ای است که در عمل منجر به خودتحریمی شده است. به‌عنوان نمونه اکنون که جهت تامین قطعات و تجهیزات از خارج از کشور، به اندازه کافی مشکلات وجود دارد، شرایط داخلی باید تا جای ممکن تسهیل شود تا دور زدن تحریم‌ها امکان‌پذیر شود.
تولائیان در خاتمه گفت: در سطح دنیا، ائتلاف گسترده‌ای شکل گرفته تا بتوانند تا جای ممکن، جلوی صادرات ایران را بگیرند. این در هر 3 حوزه اصلی صنعت کشور، یعنی نفت، پتروشیمی و فولاد وجود دارد؛ به‌طوری که هر 3 بخش را که ایران در آن‌ها از قدرت صادراتی برخوردار است، هدف تحریم قرار داده‌اند. از این رو، با توجه به فشار گسترده و وجود موانع خارجی، باید ارائه تسهیلات صورت گیرد. هم‌اکنون، پیچیدگی در زمینه برگرداندن ارز حاصل از صادرات یکی از مهم‌ترین مصداق‌های خودتحریمی است.
منبع:فلزات آنلاین