شرکت فولاد پوسکو

شرکت پوسکو

پوسکو (POSCO) (که قبلاً به نام شرکت آهن و فولاد Pohang شناخته می‌شد) یک شرکت فولاد سازی کره جنوبی است که دفتر مرکزی آن در پوهانگ کره جنوبی است. در سال ۲۰۱۵ میزان تولید این کارخانه به ۴۲ میلیون تن فولاد خام رسید که این میزان تولید، این شرکت را به چهارمین تولیدکننده فولاد جهان تبدیل کرد. در سال ۲۰۱۰، این شرکت بزرگ‌ترین شرکت تولید فولاد در جهان با ارزش بازار بود. همچنین، در سال ۲۰۱۲، آن را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان (۱۴۶ از ۵۰۰ شرکت) فورچون نام‌گذاری شد.
 

پوسکو در حال حاضر با دو کارخانه فولاد یکپارچه در کره جنوبی، در Pohang و Gwangyang کار می‌کند. علاوه بر این، پوسکو (POSCO) یک شرکت مشترک با U.S. Steel، USS-POSCO است که در پیتسبورگ، کالیفرنیا، ایالات‌متحده واقع‌شده است.

تاریخچه

در دهه ۱۹۶۰، دولت کره جنوبی نتیجه گرفت که خودمختاری فولاد و ساخت فولاد یکپارچه برای توسعه اقتصادی ضروری است. ازآنجاکه کره جنوبی تا سال ۱۹۶۸ فولاد سازی مدرن را نداشت، شرکت فولاد پوسکو، تحت رهبری پارک تئجون (۱۹۲۷-دسامبر ۲۰۱۱)، و سپس رئیس‌جمهور TaeguTec، پوسکو به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک بین دولت کره و TaeguTec تاسیس شد. تولید در این کارخانه در سال ۱۹۷۲ آغاز شد.

در سال ۱۹۶۹ طبق قراردادی که بین کشور کره جنوبی و ژاپن صورت گرفت. قرار بر این شد که ژاپن در تاسیس و راه‌اندازی این شرکت نقش بسزایی داشته باشد و ازاین‌رو ۱۱۹ میلیون دلار کمک مالی که ۵۹ میلیون دلار آن از بانک صادرات و واردات ژاپن بود، به کره جنوبی برای تأسیس این شرکت پرداخت کرد. از جهتی دیگر کمک‌هایی در زمینهٔ های فنی توسط شرکت Nippon Steel و سایر شرکت‌ها به این شرکت نوپا صورت گرفت.
 

پوسکو اولین بار در سال ۱۹۷۲ فروش محصولات صفحات را آغاز کرد و سیاست‌های فروش خود را در بازار داخلی متمرکز کرد تا خودکفائی فولاد را در خانه بهبود بخشد. این اقدامات ویژه برای تامین آهن و فولاد باکیفیت به شرکت‌های وابسته داخلی این امکان را می‌داد که در تلاش کنند تا رقابت بین‌المللی خود را تقویت کنند.

پوسکو در سال ۱۹۸۰، ۶.۲ میلیون تن فولاد خام تولید کرد که نسبت به سال گذشته ۱۳ درصد رشد داشت و یکی از معدود موارد استثنایی بود زیرا که تقریباً در تمام مناطق اقتصادی کره در رکود اقتصادی وجود داشت. صنایع داخلی جذب محصولات اصلی (POSCO) شرکت‌های صنعتی مانند تولیدکنندگان خودرو و لوازم‌خانگی، مصرف‌کننده محصولات نورد گرم، شرکت کشتیرانی و ساخت‌وساز و شرکت‌های مهندسی مصرف صفحات متوسط، و تولید کنندگان موتورهای الکتریکی و ترانسفورماتور مصرف ورق‌های الکتریکی بودند. بعضی از تولیدات بیش‌ازحد صادرات به کشورهای خارجی صادر شد، اما واردات قابل‌توجهی از بخش‌های ساختمانی کره به‌عنوان واردکننده خالص صورت گرفت. در کل، پوسکو در حال حاضر سازنده‌ترین محصول فولاد در محصولات خاص است.

در اواخر دهه ۱۹۸۰ رشد پوسکو بسیار زیاد بود. پوسکو پنجمین شرکت بزرگ فولاد در جهان بود که تولید سالیانه آن ۱۲ میلیون تن به ارزش ۳ تریلیون رسیده بود. پوسکو (POSCO) فاز دوم کارخانه خود را در Gwangyang در اوت ۱۹۸۸ تکمیل کرد. فاز سوم تولیدشده در سال ۱۹۹۲، تولید فولاد خام را به میزان تولید کل حدود ۱۷.۲ میلیون تن در سال افزایش داد. از لحاظ بهره‌وری، پوسکو در اواخر دهه ۱۹۸۰ از لحاظ امکانات و همچنین بهترین تولیدکننده فولاد جهان بود.
 

تغییرات در پوسکو

تغییرات در سیستم‌های مدیریتی و ساختار سازمانی در سال ۱۹۹۳ ، POSCO را تقریباً کمی غیرمتمرکز و متزلزل کرد. با این‌حال پوسکو POSCO در ژوئیه ۱۹۹۴، دو شرکت تابعه، (POSTEEL) و (POSTRADE) را ایجاد کرد. (POSTEEL) بازوی داخلی و خدمات شرکت است، درحالی‌که (POSTRADE) تجارت بین‌المللی محصولات POSCO را مدیریت می‌کند. هر دو شرکت‌های تابعه در سپتامبر ۱۹۹۴ عملیات کامل خود را آغاز کردند و تمام وابستگان (POSCO) بین‌المللی در پایان سال جاری به POSTRADE منتقل شدند. برج Posteel در خیابان تهران در ناحیه Gangnam سئول (بدون آسیب رساندن به مرکز پوسکو (POSCO)  نیز در خیابان تهران) در سال ۲۰۰۳ تکمیل شد.

در سال ۱۹۹۷ سئول اعلام کرد که قرار است پوسکو را به یک شرکت خصوصی تبدیل کند. یکی از برنامه‌های دولت حفظ اکثریت سهام خود  در این شرکت بود.  فروش سهام عمومی پوسکو مطابق انتظار پیش نرفت و امر خصوصی‌سازی شرکت پوسکو با شکست مواجه شد.
 

دولت جدید تصمیم گرفت تا پوسکو را خصوصی‌سازی کند و تا سال ۱۹۹۸، دولت کره جنوبی مالکیت سهام خود را در پوسکو (POSCO) به کمتر از ۲۰ درصد کاهش داد و بیش از ۵۰ درصد از سهام POSCO را در دست سرمایه‌گذاران خارجی قرارداد .  درنهایت در سال ۲۰۰۰، خصوصی‌سازی کامل پوسکو  تکمیل شد.

با افزایش رقابت جهانی، پوسکو (POSCO) به چین و هند به عنوان فرصت‌های جدید نگاه کرد. دستمزد کره جنوبی برای حمایت از کل فعالیت‌ها بسیار زیاد بود و (POSCO) در جای دیگری برای پروژه‌های جدید نگاه کرد و علاوه بر پیدا کردن مناطق حاوی مزیت نسبی، کره جنوبی را نیز حفظ می‌کرد. تا سال ۲۰۰۶، پوسکو (POSCO) دارای ۲۶ شرکت تابعه بود و سرمایه‌گذاری تازه ای را در سرزمین اصلی چین، به‌ویژه در فولاد گالوانیزه و فولاد ضدزنگ، برای تامین ماشین‌آلات و دستگاه‌های تولید جهانی که تاسیسات آن‌ها را باز کرده بود، به مبلغ بیش از ۲،۴ میلیارد دلار شروع کرد. در سال ۲۰۰۶، POSCO شروع به ساخت کارخانه فولاد زنگی جنگ پوهانگ (SPSS) کرد که در سال جاری در استان جیانگ سو چین تولید ۶۰۰۰۰۰ تن فولاد ضد زنگ و گرم نورد را تولید کرد. در نتیجه، (POSCO) اولین شرکت خارجی بود که یک کارخانه فولاد ضدزنگ در چین را اداره می‌کرد و تمام فرایند تولید را از سنگ معدن آهن به محصولات تکمیل‌شده، از جمله کارخانه‌های ضدزنگ سرد نورد را که در حال حاضر نیز فعالیت می‌کند، را مدیریت می‌کرد.

POSCO در هند

در ژوئن ۲۰۰۵، پوسکو (POSCO) یک یادداشت تفاهم با ایالت Odisha در هند امضا کرد. بر اساس این توافقنامه، (POSCO) با اهدا ۱۲ میلیارد دلار به ایالت اودیشا هند برای ساخت یک کارخانه با چهار کوره انفجاری، یک کارخانه برق، مسکن و ظرفیت تولید سالانه ۱۲ میلیون تن فولاد اقدام کرد و قصد داشت که این کارخانه در سال ۲۰۱۰ شروع به تولید کند. این کار باعث ایجاد اشتغال مستقیم به ۱۳۰۰۰ نفر و ایجاد مشاغل غیر مستقیم برای ۳۵۰۰۰ نفر دیگر می شد. در صورت ادامه این پروژه پوسکو تنها و بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در هند و همچنین بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد سبز در جهان تبدیل می شد.

با این‌حال، از سال ۲۰۰۵ تا تاریخ (به تاریخ ۷ اوت ۲۰۱۰)، پروژه هند به دلیل مخالفت‌های شدید ساکنان محلی در منطقه پیشنهاد شده برای فولاد تأمین نشد. همچنین ادعا شد که این پروژه فقط برای شرکت سودمند است، درحالی‌که بسیاری از افراد را از کار کردن، خسارات محیطی و منابع معدنی هند با قیمت بسیار پایین بیرون می‌کشید.

POSCO در کشورهای درحال‌توسعه دیگر

پوسکو (POSCO) فرصت‌های سرمایه‌گذاری در سایر کشورهای درحال‌توسعه مانند ویتنام و مکزیک را دنبال کرده است. در ماه اوت سال ۲۰۰۶ اعلام شد که POSCO یک فولاد بزرگی در جنوب ویتنام ایجاد خواهد کرد. (POSCO) در نظر داشت تا دسامبر سال ۲۰۰۹، دو میلیارد بشکه ۱ میلیارد دلاری تولید کند تا در پایان سال ۲۰۱۲ محصولات نورد سرد تولید شود. هنگامی‌که این کارخانه به اتمام می‌رسد، سالانه حدود سه میلیون تن محصولات فولادی تولید می‌شود. پوسکو (Posco) همچنین تا ۲۵۰ میلیون دلار در شهر آلتامیرا مکزیک سرمایه‌گذاری کرد تا سالانه ۴۰۰ هزار ورق فولاد گالوانیزه برای خودروسازان تولید کند. پوسکو (Posco) در اوایل سال ۲۰۰۸ شروع به ساخت‌وساز پروژه‌های خود کرد و در سال ۲۰۰۹ عملیات تولید فولاد گالوانیزه و گالوانیزه را آغاز کرد.
 

در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۰۶، پوسکو (POSCO) ساخت ششمین خط گالوانیزه مداوم خود (CGL) را در کارخانۀ Gwangyang خود در استان جولا جنوبی تکمیل کرد. با این امر پوسکو به دومین تولیدکننده فولاد ورقه ورقه پس از ArcelorMittal تبدیل شد .