علی‌محمد ابویی مهریزی در گفتگو با فولادبان با اشاره به نقش ۴ دهه اخیر صنعت فولاد ایران در توسعه کشور، گفت : این صنعت با تکیه‌بر ظرفیت‌های معدنی و انرژی شکل گرفته و توسعه یافته است. ظرفیت‌سازی انجام‌‌شده در این زنجیره به‌مراتب بالاتر از نیاز داخلی برآورد می‌شود، بنابراین صادرات تنها راه تداوم تولید و حفظ موقعیت‌های شغلی در زنجیره فولاد کشور است.
این فعال صنعت فولاد با بیان اینکه سال‌ها تحریم ایران از سوی سایر کشورها، خود مانعی بزرگ برای فروش فولاد و محصولات فولادی ایران در بازارهای جهانی به شمار می‌رود، گفت: با این‌وجود، فولادسازان کشور تلاش خود را به کار بسته‌اند تا حضوری موفق در این بازارها داشته باشند و سهمی از بازارهای بین‌المللی فولاد دنیا را از آن خود کنند.
وی افزود: با توجه به چالش‌های ناشی از تحریم که عملکرد صنعتگران فولاد کشور را تحت تاثیر منفی قرار داده است، از سیاست‌گذاران انتظار می‌رود امتیازاتی را در اختیار صنعتگران قرار دهند. به‌عنوان‌مثال، دولتمردان می‌توانند با ارائه راهکارهایی همچون معافیت مالیاتی صادرات، درصدد جبران این شرایط دشوار تحمیلی به صنایع برآیند.
ابویی تصریح کرد: باوجود مسائل یادشده، دولت نه‌تنها اقدام مثبتی را برای حمایت از صنایع و صادرات فولاد ترتیب نداده که با تصویب و وضع عوارض صادراتی، فروش محصولات تولیدشده در این زنجیره را با چالش‌های جدی روبه‌رو کرده است.
به عقیده ابویی، در طول سال‌های اخیر مقررات و مصوبات ناکارآمدی در حوزه صنایع معدنی، به‌ویژه برای فولادسازان کشور وضع شده، این در حالی است که اثرات چنین مقرراتی حتی پس از لغو نیز باقی خواهد ماند. علاوه بر این، تغییر مداوم قوانین و مقررات، حتی امنیت سرمایه‌گذاری را تحت تاثیر منفی قرار می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه نبود تیم کارشناسی برای اتخاذ سیاست‌های تولیدی و بی‌توجهی به نظرات تولیدکنندگان چنین چالش‌هایی را ایجاد می‌کند، گفت: متاسفانه در روند سیاست‌گذاری‌ها، نظرات فعالان بخش خصوصی در مقایسه با تولیدکنندگان وابسته به دولت، در حاشیه قرار دارد؛ به‌این‌ترتیب باید اقرار کرد که تولید برای فعالان بخش خصوصی به‌مراتب دشوارتر است.
عضو هیات مدیره انجمن نوردکاران در پایان خاطر نشان کرد: صادرات راهکاری برای تداوم تولید در زنجیره فولاد کشور است، چراکه میزان تولید در برخی از حلقه‌های این زنجیره به‌ویژه محصولات طویل فولادی، به‌مراتب بالاتر از نیاز بازار داخلی برآورد می‌شود. بااین‌وجود، محدودیت‌های متعددی در مسیر صادرات فولادسازان کشور وجود دارد که روند فروش خارجی این محصولات را دشوار و هزینه‌بر می‌کند. از صادرات باید به‌عنوان راهکاری برای ارزآوری حداکثری برای کشور نام برده شود./ فولادبان